‘De afgelopen 6 jaren waren absoluut niet de beste. De pijn door bekkenstabiliteit beheerste mijn leven. Lopen ging niet, ik zat aan de morfine, was depressief en door dit alles was mijn huwelijk stuk gelopen. Moest ik hier echt oud mee worden?

Het pijnprogramma

Gelukkig kwam ik in contact met het chronische pijnprogramma van Libra. Zij vroegen me welke dingen ik belangrijk vond. Ik wilde dolgraag uit de rolstoel komen, leuke dingen doen met mijn zoontje zoals een potje voetballen of wandelen.

Uit de rolstoel

Na de eerste behandeling zei de fysiotherapeut ‘loop maar naar je vader’. Die zat buiten op een bankje te wachten. Voetje voor voetje schuifelde ik vooruit. Mijn vader was stomverbaasd dat zijn dochter lopend naar buiten kwam. Vanaf die tijd is het bergopwaarts met me gegaan en heb ik de rolstoel aan de kant gezet. 

Andere mind-set

Door het revalidatieprogramma heb ik een andere mind-set gekregen. Elke meter die ik loop is er één. Ik heb weer vertrouwen gekregen in mijn lijf. De pijn wordt niet minder, maar ook niet meer. Ik ben de baas over de pijn en niet andersom. Door mijn drive en de steun van mijn omgeving ging ik als een speer.

Nieuw leven

In het begin van het programma gaf ik de pijn een 8 op een schaal van 1 tot 10 en de kwaliteit van leven een 4. Na het revalidatietraject gaf ik de pijn nog steeds een 8 maar de kwaliteit van leven een 9 ½. Nu repeteer ik weer in het orkest waarin ik saxofoon speel, ik rijd weer auto en ben de moeder die ik wil zijn.

Het mooiste moment was toen mijn zoontje meedeed aan een minidisco. De mama’s werden ook uitgenodigd om te dansen en ik deed gewoon mee. Het was zwaar maar ik heb het gedaan. Terug aan tafel brak ik. Tranen van geluk. Ik was zo trots op mezelf.

Door mijzelf, mijn ouders en het revalidatieprogramma ben ik weer van de partij. Dank jullie wel!’